۱۳۹۷ شهریور ۹, جمعه

انتقال قاسم شعله‌سعدی به بند معتادان و سارقان زندان فشافویه

نتقال قاسم شعله‌سعدی به بند معتادان و سارقان زندان فشافویه

برچسب‌ها
قاسم شعله سعدی .jpgقاسم شعله‌سعدی، وکیل دادگستری، ضمن محرومیت از تماس تلفنی و ممنوعیت ملاقات به بند معتادان و سارقان زندان فشافویه منتقل شده‌است.
به گزارش حقوق بشر در ایران ، قاسم شعله‌سعدی، وکیل دادگستری و استاد دانشکده حقوق دانشگاه تهران که ۲۷ مردادماه ۱۳۹۷ مقابل درب ورودی مجلس شورای اسلامی از سوی نیروهای امنیتی بازداشت شده‌بود، ضمن محرومیت از تماس تلفنی و ممنوعیت ملاقات به بند معتادان و سارقان در زندان فشافویه انتقال یافت. برای این وکیل دادگستری و نماینده سابق مجلس شورای اسلامی و آرش کیخسروی وکیل سرشناس دادگستری که ۲۷ مردادماه ۱۳۹۷ مقابل درب ورودی مجلس شورای اسلامی بازداشتشده‌بودند پس از انتقال به زندان فشافویه در تاریخ ۳۰ مرداد ۱۳۹۷ قرار بازداشت یک ماهه صادر شده است. مدیر صفحه توییتر قاسم شعله‌سعدی (توییتر صفحه قاسم شعله‌سعدی تا زمان آزادی این وکیل دادگستری توسط فرد دیگری اداره می‌شود) سه‌شنبه ۶ شهریور نوشت: «قاسم شعله‌سعدی از روز پنج‌شنبه هفته گذشته (اول شهریورماه) از تماس تلفنی محروم بوده و این هفته نیز اعلام شد که ممنوع الملاقات است. مطابق آخرین اطلاعات موثق وی اخیرا در زندان فشافویه جابجا و به بند معتادان و سارقان منتقل شده که شرایط اسفناکی دارد.»
قاسم شعله‌سعدی و آرش کیخسروی دو وکیل دادگستری یکشنبه ۲۸ مرداد پس از تفهیم اتهام در شعبه ۵ دادسرای اوین به زندان تهران بزرگ (فشافویه) منتقل شدند. ویدیوی در همین خصوص در فضای مجازی منتشر شده که این دو وکیل دادگستری را با لباس زندان و دست بند و پا بند در حال انتقال به زندان فشافویه نشان می‌دهد.
پیام درفشان که وکالت آرش کیخسروی را عهده‌دار است پیش‌تر گفته بود: «آرش کیخسروی و قاسم شعله‌سعدی به «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» متهم و به زندان فشافویه منتقل شده‌اند.»
محمد نوری‌زاد، فعال مدنی، نویسنده و فیلمنامه‌نویس با انتشار فایل تصویری در تاریخ ۲۸ مرداد در صفحه اینستاگرام خود گفته‌بود: «دکتر شعله‌سعدی و آرش کیخسروی را به نزد بازپرس برای تفهیم اتهام فرستادند و بازپرس به این دو وکیل گفته که من برای شما یک جرم سبکی نوشته‌ام فیش حقوق بزارید و بروید بیرون. ولی این دو بزرگوار که از وکلای به نام ما هستند در جواب بازپرس گفتند که ما جرمی مرتکب نشدیم که بخواهیم فیش حقوق بزاریم و برویم بیرون و بازپرس آنها را فرستاد زندان فشافویه.»
قاسم شعله‌سعدی، وکیل دادگستری و نماینده شیراز در مجالس شورای اسلامی طی دوره‌های سوم و چهارم روز جمعه ۲۶ مردادماه در یک پیام ویدیویی گفته بود “به تاسی از محمد مصدق برای مقابله با نظارت استصوابی در میدان بهارستان حاضر خواهد شد.”
او و سایر همراهانش در اعتراض به تقسیم ناعادلانه دریای شمال ایران و نظارت استصوابی در مقابل مجلس حضور یافته بودند.
لازم به توضیح است که مسعود جوادیه که به همراه قاسم شعله سعدی و آرش کیخسروی بازداشت‌شده بود، ۲۸ مرداد با قرار کفالت از زندان اوین آزاد شد.
جمهوری اسلامی ایران طی سال‌های اخیر با احضار بازداشت و صدور احکام سنگین علیه وکلای دادگستری چون عبدالفتاح سلطانی، نسرین ستوده، محمد نجفی، مصطفی ترک‌همدانی، آرش کیخسروی، قاسم شعله‌سعدی و … با طرح جرائم سیاسی و اتهاماتی مانند اقدام علیه امنیت ملی، تبلیغ علیه نظام و … سعی بر کاهش فعالیت‌های حقوق بشری و ایجاد محدودیت برای وکلای مدافع زندانیان سیاسی و عقیدتی دارد.

تائید ابتلای زندانی سیاسی ارش صادقی به سرطان استخوان با وجود یک تومور بدخیم

تائید ابتلای زندانی سیاسی ارش صادقی به سرطان استخوان با وجود یک تومور بدخیم

برچسب‌ها
آرش صادقی .jpgآرش صادقی، کنشگر مدنی محبوس در زندان رجایی شهر کرج که از چندی پیش مشخص شده بود به تومور استخوان دچار شده، هفته گذشته جهت انجام آزمایشات پزشکی و تعیین نوع تومور و درجه پیشرفت آن به بیمارستان اعزام شد. جواب آزمایشات به این زندانی در روزهای اخیر اطلاع داده شد. بر اساس نتیجه‌ی این آزمایشات مشخص شده که آقای صادقی به نوع بدخیم سرطان استخوان به نام کندرو سارکوم مبتلا شده است و باید هر چه زودتر تحت عمل جراحی قرار گیرد.
به گزارش حقوق بشر در ایران، آرش صادقی، کنشگر مدنی محبوس در زندان رجایی شهر کرج که هفته گذشته برای انجام آزمایشات پزشکی مربوط به بیماری خود به بیمارستان اعزام شده بود اکنون با دریافت نتیجه آزمابشات مشخص شد که به سرطان کندرو سارکوم مبتلا شده است. به گفته پزشکان متخصص بیمارستان آرش صادقی باید فورا تحت تست‌های مربوطه و سپس عمل جراحی قرار بگیرد. یک منبع آگاه در این رابطه به گزارشگر حقوق بشر در ایران گفت: “آرش صادقی هفته گذشته برای انجام آزمایشات پزشکی به بیمارستان اعزام شده بود و اکنون بعد از دریافت نتایج آزمایشات پزشکی مشخص شد که به سرطان کندرو سارکوم مبتلا شده است. طبق نظر پزشک باید سریعا تحت تست‌های جراحی و عمل جراحی قرار گیرد”. این منبع افزود : “محل رشد تومور استخوان بازوی راست تا زیر ترقوه و کتف است  به خواندن ادامه دهید 

سازمان گزارشگران بدون مرز با صدور یک بیانیه صدور احکام سنگین علیه روزنامه‌نگاران ایرانی را محکوم کرد

سازمان گزارشگران بدون مرز با صدور یک بیانیه صدور احکام سنگین علیه روزنامه‌نگاران ایرانی را محکوم کرد

برچسب‌ها
w460سازمان گزارشگران بدون مرز RSF ضمن صدور یک بیانیه نسبت به سرکوب مطبوعات و رسانه ها و فعالان رسانه ای و رزنامه نگاران و فعالان فضای مجازی را در ایران محکوم کرده است .
به گزارش حقوق بشر در ایران , سازمان گزارشگران بدون مرز با انتشار بیانیه‌ای صدور احکام سنگین و سرکوب علیه روزنامه‌نگاران ایرانی که در شبکه‌های اجتماعی ابراز نظر می‌کنند را محکوم کرد و با بیان اینکه هدف این سرکوب هراس‌افکنی در میان روزنامه‌نگاران فعال در شبکه‌های اجتماعی است، سانسور رسانه‌ها را یکی از اصلی‌ترین دلایل بحران و فساد امروز در ایران دانست.
۱۰ سال زندان برای یک توئیت حکمی است که دادگاه کیفری مجتمع قضایی کارکنان دولت در تهران برای امیرحسین میراسماعیلی روزنامه‌نگار روزنامه جهان صنعت صادر کرده است. حسین احمدی نیاز وکیل وی گفته است، موکلش به «توهین به مقامات و مامورین و مسئولین دولتی و قضایی حسب انجام وظیفه»، «توهین به مقدسات و ائمه طاهرین»، «نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی» و «انتشار مطالب خلاف اخلاق و عفت عمومی» متهم شده است. این توئیت انتقاد از آیت الله سید احمد علم‌‌الهدی، روحانی بنیادگرا و نماینده علی خامنه‌ای در شهر مشهد است. در این توییت وی به طنز گفته بود که امام هشتم شیعیان نه به بنیادگرایان که به جوانان امروز ایران نزدیک است. با وجود عذرخواهی از انتشار این توییت اما دادگاه این حکم سنگین را علیه وی صادر کرده است. امیر حسین میراسماعیلی به تاریخ ۳ اردیبهشت ۱۳۹۷ به دلیل انتشار این توییت که از سوی مسوولان قضایی « توهین به مقدسات» تلقی شده بود، بازداشت شد که پس از ۲۴ روز در انتظار صدور حکم با سپردن وثیقه آزاد شده بود.
این روزنامه‌نگار در پی انتشار توییتی دیگر در باره همیاری کمیته امداد امام خمینی به مردم غزه در ماه رمضان، به تاریخ ۲۱ تیر ۱۳۹۷ بازداشت شده بود که در تاریخ ۱۹ مرداد ۱۳۹۷ و تا صدور حکم به شکل موقت آزاد شده است.
رضا معینی مسوول دفتر افغانستان و ایران گزارش‌گران بدون مرز در این باره می‌گوید: «این محکومیت‌ آشکارا هدفش هراس‌افکنی در میان روزنامه‌نگاران فعال در شبکه‌های اجتماعی است. جمهوری اسلامی ایران که آلوده به فساد و بحران شده است از هر وسیله‌ای برای به سکوت وادار کردن صداهای مستقل و منتقد استفاده می‌کند. راست این است که این سانسور رسانه‌ها، مهار محتواهای انتقادی در اینترنت، بازداشت روزنامه‌نگاران و… یعنی در یک کلام سیاست سرکوب نظام علیه آزادی رسانه‌ها و از همان فردای انقلاب است که یکی از اصلی‌ترین دلایل بحران و فساد امروز است.»
خبرنگار جهان صعنت تنها قربانی سرکوب نظام نیست. اجلال قوامی خبرنگار و مدافع حقوق بشر نیز به تاریخ ۲۹ مرداد ۱۳۹۷ با اتهام «نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی» برای انتشار سه نوشته بر روی شبکه‌های اجتماعی در باره وضعیت فعالان حقوق بشر و زندانیان عقیدتی از سوی شعبه دو دادسرای سنندج احضار و بازپرسی شد. وی با قرار کفالت ۲۰ میلیون به شکل موقت و در انتظار دادگاه و صدور حکم آزاد شد.
همزمان دادگاه کیفری شهر بانه شجاع حسین‌زاده، مدیر کانال تلگرامی بانه نیوز را با اتهام «توهین به رییس جمهور» به ۷۴ ضربه شلاق محکوم کرده است. این کانال تلگرامی در نوشته‌ای طنز از حسن روحانی برای عدم تحقق وعده‌هایش انتقاد کرده بود.
هنگامه شهیدی به تاریخ ۵ تیرماه ۱۳۹۷ پس از خروج از بیمارستان بازداشت شد. مقامات قضایی درباره علل بازداشت وی هیچ توضیح رسمی و روشنی نداده‌اند. هنگامه شهیدی از مدت‌ها پیش برای فعالیت در شبکه‌های اجتماعی در تیررس دستگاه قضایی گرفته بود. روزنامه‌نگار و مدیر وبلاگ پی‌نوشت، از فروردین سال جاری در صفحه توییتر خود نوشته‌هایی را در باره شرایط بازداشت خود در سال گذشته منتشر کرده بود و پس از آن به داسرای فرهنگ و رسانه احضار شده بود.
هنگامه شهیدی پیش از این در ۱۹ اسفند ۱۳۹۵ با دستور دادسرای فرهنگ و رسانه تهران بازداشت و تا ۷ شهریور ۱۳۹۶ را در انفرادی‌های تحت مهار وزارت اطلاعات و حفاطت اطلاعات دستگاه قضایی در زندان بسر برده بود. وی که از وضعیت مناسب جسمی برخودار نبود در مدت بازداشت چندین بار دست به اعتصاب غذا زد.
جمهوری اسلامی ایران در رده‌بندی جهانی آزادی مطبوعات ۲۰۱۸ گزارش‌گران بدون مرز از میان ١٨٠ کشور جهان در رده ١۶۴ قرار دارد.
لازم به ذکر است در تاریخ ۲۶ تیرماه نیز سازمان گزارشگران بدون مرز طی بیانه‌ای بازداشت “امیرحسین میراسماعیلی” روزنامه‌نگار روزنامه جهان صنعت را محکوم کرد و خواهان آزادی فوری این روزنامه‌نگار شد. همچنین این سازمان حکم “صادق قیصری” به زندان، شلاق و دوسال ممنوعیت از هر گونه فعالیت روزنامه‌نگاری و خروج از کشور را محکوم کرد.

راهکارهای مقابله با سرکوب فعالین حقوق بشر در ایران

راهکارهای مقابله با سرکوب فعالین حقوق بشر در ایران

برچسب‌ها
4qil0wi6nquaفعال حقوق بشرکیست ؟ چه فعالیتهائی انجام میدهد ؟ هدف یک انسان از اینکه خود را فعال حقوق بشر نامگذاری می کند چیست ؟ آیا نوع فعالیت فعالین حقوق بشر واقعا مصداق بارز همان اتهاماتی است که دادگاههای انقلاب در ایران شهروندان را با آن محاکمه می کنند است ؟ اقدام علیه امنیت ملی , نشر اکاذیب ,  فعالیت تبلیغی علیه نظام , جاسوسی , توهین به مقدسات  ,  توهین به رهبری , و غیره . آیا یک فعال حقوق بشر میتواند کارهائی از این دست که به آنها اشاره می شود را در زمره فعالیتهای حقوق بشری خود قرار بدهد ؟ فعال حقوق بشر کسی است که از هیچ چیزی نمی ترسد و آزادی بیان و عقیده و نوع جنسیت هر انسان را مورد احترام قرار می دهد و با جدیت به هدف والای خود که دسترسی به دموکراسی واقعی با یک قانون اساسی سکولار می باشد را مبنای فعالیتهای خود قرار میدهد . در حقیقت امر یک فرد که خود را فعال حقوق بشر می داند از بازداشت و زندان نمی هراسد و به منافع کل در ایران فکر میکند نه به منافع شخصی خود و میتوانم از این جمله استفاده کنم که یک فعال حقوق بشر انسانی منافع طلب نیست بلکه یک انسان آگاه و از خود گذشته است که از همه انسانها دفاع می کند و لی هیچ کس از وی دفاع نمی کند البته اینکه گفتم هیچ کس از یک فعال حقوق بشر دفاع نمی کند این بر می گردد به ضعف مدیریتی در قوانین ادارات مهاجرت کشورها و سازمان ملل متحد که همه آن را با نام UNHCR می شناسند . یک فعال حقوق بشر با افشاگریهایی که انجام می دهد و با اعتراضات مدنی و مسالمت آمیزی که انجام می دهد و یا با نافرمانی های مدنی که
photo_2018-08-31_15-19-07
فعال حقوق بشر , حمیدرضا  تقی پور 
در ایران انجام می دهد همه تلاش خود را بر این معطوف می دارد که بتواند بر تمرکز خود که 30 ماده اعلامیه جهانی حقوق بشر می باشد وجه اجرائی بپوشاند . چرا که مبنای فعالیت هر فعال حقوق بشری باید 30 ماده اعلامیه جهانی حقوق بشر باشد و بدون تائید و قبول آن نمی تواند فعالیتی را انجام دهد چون باید مجموعه فعالیتهای یک فعال حقوق بشر جنبه استنادی و منابعی هم داشته باشد . البته نه فقط اعلامیه جهانی حقوق بشر بلکه میثاق های بین المللی و سایر کنوانسیون ها را هم در بر می گیرد . در حقیقت نام نهادن بر خود بعنوان یک فعال حقوق بشر نمی تواند کار ساده ای باشد و هر کسی به راحتی و به صرف منفعت طلبی نمی تواند خود را فعال حقوق بشر نام بنهد. یک فرد از اینکه خود را فعال حقوق بشر نام می نهد باید بداند که این نام بسیار مسئولیت سنگینی به دوش وی خواهد گذاشت از جمله یک فرد باید ببیند که آیا حاضر است به شکنجه , زندان , ضرب و شتم , اخراج از کار , احضار و بازجویی و یا تفتیش منزل و یا ضبط و سائل خود و یا محرومیت از بسیاری از چیزها که از آنها با عنوان اقدامات تنبیهی در حکومت جمهوری اسلامی یاد می شود تن در بدهد ؟ در حقیقت فعالیت فعالان حقوق بشر در ایران در زیر شدیدترین نوع از انواع و اقسام محرومیت های این دسته از شهروندان از حقوق شهروندی انجام می شود . از آنجائی که ساختار حکومت جمهوری اسلامی بر مبنای ایدولوژی دینی پایه گذاری شده و به جای شایسته سالاری بر مینای تجربیات و سوابق و تحصیلات افراد در کشور پست و مقام بگیرند متاسفانه افراد بر مبنای نگاه مذهبی و یا نزدیکی دیدگاه به ولایت فقیه و قبول نظریات شخص ایشان است که فقط می توانند در جامعه زندگی کنند و از آنجائی که بر مبنای 30 ماده اعلامیه جهانی حقوق بشر اینگونه سیاستها و استناد اتی که حکومت بر آنها تکیه می کند هیچ گونه وجه برابری با مفاد این سند بین المللی ندارد لیکن فعالیت فعالان مدنی و فعالان حقوق بشر همیشه با حبس و سرکوب مواجه شده است . از جمله راهکارهائی که می توان بری مقابله با سرکوب فعالیتهای حقوق بشری در نظر گرفت گسترش سطح آگاهی از حقوق شهروندی خود برای هر فرد می باشد . باید هر فرد در ایران بداند که بعنوان یک ایرانی باید بتواند آزادانه در بیان عقاید و نظریات خود در جمع فیزیکی و یا در فضای مجازی آزاد باشد . البته این نکته حائز اهمیت است که برخی افراد نا آگاه و نا بخرد اخیرا با به راه انداختن گروههایی می خواهند در جامعه نا فرمانی مدنی کنند ولی این کاری است اشتباه چرا که زمینه درگیری و زد و خورد را در جامعه گسترش می دهد . این را به یاد داشته باشیم که برای انجام نافرمانی مدنی باید کمترین هزینه را پرداخت چرا که اجرا کنندگان نافرمانی مدنی همه از یک سطح از آگاهی برخوردار نبوده و در موقع برخوردهای قضائی خود فرد نمی داند که چرا اینکار را کرده است . بعنوان مثال مسیح علینژاد که خودش را فعال حقوق زنان نام گذاری می کند بیش از آنکه بخواهد جامعه ایران را در جهت آگاهی رسانی از حقوق افراد بست و گسترش بدهد در جهت توهین و فحش و فضیحت و ایجاد مشکلات عدیده در بین افراد جامعه قدم برداشته است و با امن نگه داشتن خود در کلیومترها آنطرف تر از ایران در محیطی آرام نشسته و دیگران را تحریک می کند ؟ حال جای سوال این است که خانم مسیح علینژاد شما که اسم خودت را فعال حقوق بشر می گذاری چرا خودت به کشور ترکیه مهاجرت نمی کنی ؟ هدف بنده از بیان این مثال این بود که به شما بگویم برای انجام فعالیتهای مدنی باید تا حد ممکن هزینه کمی پرداخت شود . نه اینکه با ناآگاهی و بیخردی پا در دهان شیر نهاد آن وقت ادعا کرد که می خواهند تغییر در ساختار حکومتی کشور ایجاد کنند . باید این را به یاد داشت که طیفهائی بسیار نزدیک به حکومت جمهوری اسلامی با لابی گری در خارج از ایران در لوای روشنفکری و اعتدال با رنگهای سبز و بنفش فقط در جهت قربانی کردن جوانان ایران برای رسیدن به مقاصد خودشان قدم بر میدارند . و اینگونه موارد از چه چیز ناشی میشود ؟ از ناآگاهی شهروندان و دوم اینکه می دانند چون جوانان دارای شوق و شور تغییر در کشور هستند پس می توانند قربانی و سپر خوبی باشند برای دستیابی آنها به مقاصد خود . از سال ها پیش وضعیت حقوق بشر در ایران به دلیل نقض مداوم و سیستماتیک حقوق بشر و آزادیهای اساسی در کشور در دستور کار مجمع عمومی و دیگر نهادهای سازمان ملل متحد بوده است. ایران یکی از بزرگترین زندانهای جهان برای مدافعان حقوق بشر است. بسیاری از مدافعان حقوق بشر، وکلای دادگستری و روزنامه نگاران دستگیر شده اند. دادگاه های ناعادلانه آنها را محاکمه و زندانی کرده اند تا از فعالیت آنها جلوگیری کنند.  در حال حاضر پنج وکیل دادگستری بازداشت و یا در حال سپری کردن دوران حبس خود می باشند که می توانم به آقای عبدالفتاح سلطانی و یا خانم نسرین ستوده اشاره ای داشته باشم و یا دیگر وکلا مثل آرش کیخسروی و قاسم شعله سعدی و محمد نجفی در بازداشت و یا در انتظار دریافت حکم محکومیت خود هستند که این خود بیان کننده حقیقت ماجرا است که به چه مقدار فعالان حقوق بشر در کشور در معرض خطر هستند . در کشوری که وکیل دادگستری که طبیعت کارش دفاع از موکل خود می باشد را به حبس و جریمه و محرومیت از حق وکالت محکوم می کنند دیگر نمی توان انتظار  این را داشت که یک فعال حقوق بشر یا فعال مدنی همانند نسرین ستوده بعنوان یک وکیل و یا دکتر فرهاد میثمی بعنوان یک فعال مدنی در کشور از امنیت جانی و برخورداری از حقوق شهروندی برابر برخوردار باشند . وضعیت به هرحال بحرانی است و در ماه های اخیر بدتر هم شده است. صدها نفر که بلافاصله پس از تظاهرات مسالمت آمیز در دی ماه گذشته دستگیر شده بودند با احکامی ناعادلانه روانه زندان میشوند . بیاید برای دستیابی به دموکراسی هزینه داد این درست است ولی پرداخت این هزینه نباید با قربانی کردن جوانان و سوء استفاده از اشتیاق آنان برای تغییر باشد باید به شور آنان جهت صحیح داد تا آنها بتوانند با آگاهی و فعالیت مفید در جهت تغییر در کشور قدم بردارند . به غیر از این هر کار دیگر به مصابه سوء استفاده از نسل جوان و نیروی آنها برای رسیدن به نوع دیگری از حکومت جمهوری اسلامی می باشد آخوند میرود و کلاه و کراواتی جای آن را می گیرد ولی خبری از تغییر در کشور و برابری از حقوق شهروندی در کشور خبری نیست . این را به یاد داشته باشیم که دو طیف سیاسی در ایران در حال حاضر وجود دارد یکی اصلاح طلب و دیگری اصولگرا با توجه به شواهد موجود طیف اصولگرا جبهه و جهت حرکتشان کاملا  شفاف و روشن است . ولی جامعه ایران بیش از همه از کسی ضربه را خورده که خود را  همسو با فکر شهروندان می داند و در جهت اعتدال و گفتگوی تمدنها با سیاه نمائی قدم بر میدارد ولی در پشت پرده هم کاسه اصول گرایان است  و ناآگاهی شهروندان ایران شده ابزاری محک در دست امثال طیف اصلاح طلب که بتوانند با افرادی که خود از طیف اصولگرا در حکومت جمهوری اسلامی هستند با سیاه نمائی خود را با مردم و در کنار مردم نشان بدهند و به واسطه آن حکومت ولایت فقیه و سرکوب و نقض حقوق بشر در ایران را حفظ کنند و این نشعط گرفته از چیست ؟ از ناآگاهی مردم که هنوز بعد از چهل سال نمی دانند که ماهیت حکومت جمهوری اسلامی باید تغییر کند از بیخ و بن و با برگزاری یک رفراندوم ملی حکومتی با معیارهای سکولاریسم و با  رای مردم و نظر مردم برای ایران انتخاب بشود .
نگارش متن : فعال حقوق بشر , فعال حقوق بشر حمیدرضا تقی پور